இறைவனே உண்மையான செல்வம்
யாக்கோபு 5: 1 – 6 நேரத்தை நமக்கு வழங்குகிறவர் கடவுள். எனவே, நேரத்தைப் பயன்படுத்துவதில், அவருடைய திருவுளத்திற்கு பணிந்தவர்களாக நாம் இருக்க வேண்டும். அதேபோல, செல்வத்திற்கு ஆதாரமாக இருக்கிறவர் ஆண்டவர். அதனைப் பயன்படுத்துவதிலும், அவருடைய திருவுளத்திற்கு பணிந்தவர்களாய் நடக்க வேண்டும். இதுதான், யாக்கோபு தன்னுடைய அறிவுரையில் நமக்குக் கூறுகிறார். லேவியர் 25 ம் அதிகாரம் தெளிவாகச் சொல்கிறது: மக்களும், நிலமும் கடவுளுக்குச் சொந்தமானது. எனவே, செல்வம் என்பது மற்றவர்களைச் சுரண்டிப்பெறுவதாகவோ அல்லது அடுத்தவர்களை அடிமைப்படுத்துவதாகவோ இருக்கக்கூடாது. ஏனெனில், அது நம்முடையது அல்ல. கடவுளுடையது அல்ல. நாமே கடவுளிடமிருந்து பெற்றுக்கொண்டு, அது எனக்குச் சொந்தம் என்று எப்படி உரிமைகோர முடியும்? யாக்கோபு இதனை வாய்மொழியாகவே சொல்கிறார். கடிதத்தின் வழியாக அல்ல. இதற்கு சில சான்றுகளை கொடுக்க முடியும். வழக்கமாக கடிதத்தில் இடம்பெறும், ”சகோதரர்களே” இந்த பகுதியில் இடம்பெறவில்லை. அதற்கு பதிலாக, நேரடியாகவே ”செல்வர்களே, சற்றுக் கேளுங்கள்” என்று தொடங்குகிறார். இது அறிவுரையாக...