கடவுளின் வல்லமை

யூதர்களின் துக்கச்சடங்கு மிகவும் விரிவானது. ஒருவர் இறந்தவுடனே, அழுகையும், கூப்பாடும் வெளிப்பட்டு, இறப்பை, அங்கிருக்கிறவர்களுக்கு அறிவித்துவிடும். அழுகிறவர்கள் இறந்தவர்களின் மேல் விழுந்தும், தங்கள் முடிகளை பிய்த்துக்கொண்டும், தங்கள் உடைகளை கிழித்துக்கொண்டும் அழுவார்கள். எவ்வாறு உடைகள் கிழிக்கப்பட வேண்டும் என்பது பற்றி ஒழுங்குகள் இருந்தன. குழல்கள் ஊதப்பட வேண்டும். ஏழையாக இருந்தாலும், குறைந்தது இரண்டு குழல் ஊதுவோராவது இருக்க வேண்டும். சோகத்தை வெளிப்படுத்தும் இசைக்கருவியாக இது பார்க்கப்பட்டது.

புலம்புகிறவர்கள் துக்கநாட்களில் வேலைக்குச் செல்லக்கூடாது. ஒரு கூலித்தொழிலாளி கூட, குறைந்தபட்சம் மூன்று நாட்கள் வேலைக்குச் செல்வதிலிருந்து ஒதுங்கி இருக்க வேண்டும். இறைவாக்கு நூல்களை வாசிக்கக்கூடாது. ஏனெனில், இறைவாக்கு நூல்களை வாசிப்பது, மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்துவதாகும். யோபு, எரேமியா மற்றும் புலம்பல் நூல்களை மட்டும் வாசிக்கலாம். முப்பது நாட்களுக்கு ஊரைவிட்டு எங்கும் வெளியே செல்லக்கூடாது. திருமணமாகாதவர்கள் இறந்தால், அடக்கம் செய்வதற்கு முன்னதாக, திருமணச்சடங்குகள் நடத்தப்பட வேண்டும். இவ்வாறு, பல சடங்குகள் துக்கக்காலத்தில் கடைப்பிடிக்கப்பட்டது.

இனிமேல் ஒன்றும் நடப்பதற்கில்லை. அனைத்துமே முடிந்துவிட்டது என்று அனைவரும் நினைத்துக்கொண்டிருந்த வேளையில், இயேசுவின் வார்த்தைகள் அங்கிருந்தவர்களை ஒன்றும் பெரிதாக ஈர்க்கவில்லை. ஆனால், இயேசுவின் வார்த்தைகளுக்குப்பின்னால் நடந்தது, அனைவரையும் மலைக்க வைத்தது. நம்பிக்கையின்மையை ஒரு வினாடியில் இயேசுவின் வார்த்தைகள் மலைக்க வைத்தன. அதுதான் கடவுளின் ஆற்றல். அதுதான் கடவுளின் வல்லமை. அதை நமது வாழ்க்கையில் நம்புவோம். வாழ்வோம்.

அருட்பணி. ஜெ. தாமஸ் ரோஜர்