At times when I feel oh so low I clutch my bible near At times when I feel oh so scared My bible is so dear And then there’s times when I am glad And my bible shouts with praise But regardless of the way I feel I will read it all my days For it to me was given By my Lord who waits above It is filled with all his Holiness His might and special love Through Saints I see his precious face And feel His arms of love But face to face I will see my Lord...
While at the park one day, a woman sat down next to a man on a bench near a playground. “That’s my son over there,” she said, pointing to a little boy in a red sweater who was gliding down the slide. “He’s a fine looking boy,” the man said. “That’s my son on the swing in the blue sweater.” Then, looking at his watch, he called to his son. “What do you say we go, Todd?” Todd pleaded, “Just five more minutes, Dad. Please? Just five more minutes.” The man nodded and Todd continued to swing to his heart’s...
I’ll never forget Easter 1946. I was 14, my little sister Ocy, 12, and my older sister Darlene, 16. We lived at home with our mother, and the four of us knew what it was to do without many things. My dad had died 5 years before, leaving Mom with seven school kids to raise and no money. By 1946 my older sisters were married, and my brothers had left home. A month before Easter, the pastor of our church announced that a special Easter offering would be taken to help a poor family. He asked everyone to save and...
കണ്ണുനീരിൽ ഒരു ജ്ഞാനസ്‌നാനം കഴിഞ്ഞതുപോലുണ്ട് അയാൾ. നനഞ്ഞു കുതിർന്ന വസ്ത്രങ്ങൾ. രണ്ട് ഉറവകൾപോലെ കണ്ണുകൾ. തേങ്ങലടക്കാൻ പാടുപെടുന്ന ചുണ്ടുകൾ. അയാൾക്കു പിന്നിൽ വയോവൃദ്ധനായ മ…റ്റൊരാൾ. വാതിൽപ്പടിയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചിരിക്കുകയാണ് വിറയാർന്ന ആ കരങ്ങൾ. ആ കണ്ണുകളിലുമുണ്ട് ആർദ്രസ്‌നേഹത്തിന്റെ നനവ്. അവർക്ക് മുന്നിൽ ഒരു അത്താഴമേശ, വിരുന്ന് പാതിവഴിയിൽ നിർത്തി എഴുന്നേറ്റുപോയ ആതിഥേയനെ കാത്ത് അൽപം ക്ഷമയോടെ അതിഥികൾ. അസാധാരണമായ ചിലതിന് സാക്ഷികളാകുന്നു അവർ. വത്തിക്കാൻ അരമനയിലെ അസാധാരണമായൊരു അത്താഴവിരുന്നായിരുന്നു രംഗം. ആ രാത്രി ജോൺപോൾ രണ്ടാമൻ മാർപാപ്പയ്ക്ക് വ്യത്യസ്തനായൊരു അതിഥിയുണ്ടായിരുന്നു; റോമിലെ മഞ്ഞുമാതാവിന്റെ ബസിലിക്കയുടെ പടികളിലൊന്നിൽ ഭിക്ഷാടനം നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഒരു യാചകൻ! ”നിന്റെ സഹോദരൻ തെറ്റു ചെയ്താൽ അവനെ ശാസിക്കുക; പശ്ചാത്തപിച്ചാൽ അവനോടു ക്ഷമിക്കുക. ദിവസത്തിൽ ഏഴുപ്രാവശ്യം അവൻ നിനക്കെതിരായി പാപം ചെയ്യുകയും ഏഴുപ്രാവശ്യവും തിരിച്ചുവന്ന്, ഞാൻ പശ്ചാത്തപിക്കുന്നുവെന്നു പറയുകയും ചെയ്താൽ നീ അവനോടു ക്ഷമിക്കണം” (ലൂക്കാ 17:3-4). യേശു ശിഷ്യരോടാവശ്യപ്പെട്ട ഈ സുകൃതമാതൃക ഉടലാർന്നു നിൽക്കുകയായിരുന്നു, അപ്പോൾ ആ വിരുന്നു...
Kneeling, standing, clapping, jumping, Quietly, loudly Bible thumping. So many ways to worship together, Coming to the end of our tether! “Too loud!”, “Too soft!” The people cry, “Not my style, I think I’ll die!” Let’s stop and think And let’s not moan, It’s not for us But for God alone!
