குறைகள் இல்லாத மனிதன் இந்த உலகத்தில் யாருமே இருக்க முடியாது. நம் எல்லோரிடத்திலும் குறைகள் உண்டு. ஆனால், கடவுளிடமிருந்து நமது குறைகளை மறைத்து விடலாம், கடவுளிடமிருந்து தப்பிவிடலாம் என்றால், அது இயலாத காரியம் என்பதற்கு இந்த வாசகம் சிறந்த சாட்சியாக இருக்கிறது. அப்படிப்பட்ட வாழ்வியலோடு, ஒப்புமை செய்து பார்க்கக்கூடிய பகுதியாக இன்றைய பகுதி அமைகிறது. திருமண விருந்திற்கு பல மனிதர்கள் வந்திருக்கிறார்கள். வந்திருக்கிறவர்களின் எண்ணிக்கை அதிக அளவில் இருந்திருக்கும். ஏனென்றால், பாலஸ்தீனப்பகுதியில் திருமண விழா என்பது குடும்ப விழா போன்றது அல்ல. அது ஒட்டுமொத்த சமுதாய விழா. அது தனிநபர் விழா அல்ல. அனைவரின் விழா. மணமக்களின் மகிழ்ச்சியில் ஒட்டுமொத்த ஊரினரும் மகிழ்ச்சி அடைகிறார்கள். அப்படிப்பட்ட விழாவில் ஒட்டுமொத்த விருந்தினர்களும் பங்கேற்றிருக்கிறபோது, ஒரு மனிதர் மட்டும், தனியே பிரிக்கப்படுகிறார். அவ்வளவு எண்ணிக்கையில் இருக்கக்கூடிய மனிதர்களுக்கு நடுவில், அவர் மட்டும் தனியே தென்படுகிறார். வெளியே அனுப்பப்படுகிறார். குறைகளை வைத்துக்கொண்டு நாம் மற்றவர்களை ஏமாற்றிவிடலாம்....

திருப்பாடல் 21: 1 – 2, 3 – 4, 5 – 6 பூரிப்பு என்பது உடல்,உள்ளம், ஆன்மா அனைத்தின் நிறைவிலிருந்தும் வருவது ஆகும். திருமணமான ஒரு பெண்ணின் ஏக்கம் எப்போது தான் தாயாக மாறக்கூடிய பாக்கியம் கிடைக்கும் என்பதுதான். அந்த நிகழ்வு நடக்கிற நேரத்தில், அவர் பூரிப்படைகிறார். ஆனந்தம் கொள்கிறார். ஏனென்றால், இதற்காகத்தான் அவர் காத்துக்கொண்டிருந்தார். ஆக, குழந்தை அந்த தாயின் பூரிப்பிற்கு காரணமாகிறது. இங்கே திருப்பாடல் ஆசிரியர் இறைவனின் வல்லமையில் பூரிப்படைகிறார். இறைவனின் வல்லமை என்ன? நடக்க முடியாது என்று நினைக்கிறவற்றை நடத்திக்காட்டுவதும், அற்புதமான முறையில் இஸ்ரயேல் மக்களுக்கு வெற்றியைக் கொடுப்பதும் இறைவனின் வல்லமை. இஸ்ரயேலின் அரசர் பூரிப்படைவதற்கு காரணம், எதிர்பார்க்காத வெற்றிகளை ஆண்டவர் கொடுத்திருக்கிறார். வேற்று நாட்டினர் நடுவில் மதிப்பையும், மரியாதையையும் கொடுத்தவர் ஆண்டவர். யாரும் பெற முடியாத அடையாளத்தையும் வழங்கியிருக்கிறார். அடையாளம் இல்லாத மக்களுக்கு, முகவரியில்லாத அனாதைகளுக்கு தன்னுடைய வல்லமையினால் மகிழ்ச்சி தந்திருக்கிறார். இதுதான்...