ஆண்டவரே! என் உயிர் உம்மீது தாகம் கொண்டுள்ளது!

திருப்பாடல் 63: 1, 2 – 3, 4 – 5, 7 – 8

இந்த உலகத்தில் தாகம் எடுக்காதவர்கள் என யாருமே இருக்க முடியாது. இந்த உடலுக்கு தண்ணீர் தேவை. ஏனென்றால், நம்முடைய உடல் பஞ்சபூதங்களால் இணைந்த ஒன்று. இந்த உடல் தண்ணீராலும் நிரப்பப்பட்டிருக்கிறது. தண்ணீர் அருந்துகிறபோது, நம்முடைய தாகம் தணிகிறது. இந்த தாகம் என்பதை நாம் பல வழிகளில் அறிந்து கொள்ளலாம். அதிகார தாகம், செல்வம் சேர்க்கக்கூடிய தாகம், முதல் இடம் பெற வேண்டும் என்கிற தாகம் என்று, இந்த பட்டியல் நீண்டுகொண்டே போகிறது. இப்போது நாம் பார்த்த தாகமெல்லாம், இந்த உலகம் சார்ந்த தாகம். இன்றைய திருப்பாடலில் இந்த உலகம் சார்ந்த தாகம் குறிப்பிடப்படவில்லை. மாறாக, ஆன்மா சார்ந்த தாகம் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது.

திருப்பாடல் ஆசிரியரின் தாகம், இந்த உலகம் சார்ந்த தாகமாக இருக்கவில்லை. அவருடைய தாகம் இறையனுபவத்தைப் பெறுவதற்கான தாகமாக இருக்கிறது. இது உயர பறக்க வேண்டும் என்று எண்ணக்கூடிய ஓர் ஆன்மாவின் தாகம். இந்த உலகத்தில் மனித சமூகம் பெற்றிருக்கிற எல்லாவிதமான கொடைகளுக்கும் நன்றி செலுத்தும்விதமான தாகம். பல்வேறு சோதனைகளிலிருந்து, ஆபத்துக்களிலிருந்து அற்புதமாக காப்பாற்றப்பட்டு, இறையனுபவத்தால் ஆட்கொள்ளப்பட்ட அனுபவத்தால் ஏற்பட்ட தாகம். இனி இந்த உலகத்தில் எதுவும் தேவையில்லை, என்று முற்றிலும் துறந்த ஒரு துறவியின் தாகம்.

இந்த தாகத்தை நாம் ஒவ்வொருவரும் கொண்டிருக்க வேண்டும் என்பதுதான் ஆசிரியர் சொல்ல வருகிற, சொல்ல விரும்புகிற கருத்தாக இருக்கிறது. இந்த உலகம் சார்ந்த தாகத்தை தணிப்பதற்கு நாம் எடுக்கக்கூடிய முயற்சிகளை விட்டுவிட்டு, கடவுள் சார்ந்த நம்முடைய ஆன்மாவின் தாகத்தை தணிக்க முயற்சி எடுப்போம்.

அருட்பணி. ஜெ. தாமஸ் ரோஜர்

மதலேன் மரியா- அன்புக்கு ஓர் அடையாளம் ! [புனித மகதலா மரியா திருநாள்]

 இன்று புனித மதலேன் மரியாவின் விழாவைக் கொண்டாடுகிறோம். புதிய ஏற்பாட்டில் நாம் அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்காத ஒரு புனிதை இவர். ஆனால், இவர்தான் இயேசுவோடு மிக நெருக்கமான அன்புறவு கொண்டிருந்தவர் என்பதற்கு நற்செய்தி நூல்கள் பல சான்றுகளை வழங்குகின்றன. குறிப்பாக, இயேசுவின் இறப்பின் வேளையில் அவரது ஆண் சீடர்கள் அனைவரும் ஓடிவிட, சிலுவையடியில் நின்றுகொண்டிருந்த துணிவு மிக்க பெண்களில் இவரும் ஒருவர். இயேசுவைக் கல்லறையில் வைத்தபிறகும்கூட, ஞாயிற்றுக்கிழமை விடியற்காலையில் இருள்நீங்கும் முன்பே மரியா இயேசுவின் கல்லறைக்குச் சென்றார் என்று நாம் வாசிக்கும்போது நாம் வியப்படைகிறோம். ஆம், “அன்பில் அச்சமில்லைâ€? என்று புனித யோவான் தம் திருமடலில் எழுதினாரே (1 யோவா 4:18), அந்த அன்புக்கு இலக்கணம் மதலேன் மரியா. “அன்புக்கு என்றும் முடிவிராதுâ€? (1 கொரி 13:10) என்று பவுலடியார் மொழிந்தாரே, அந்த அன்புக்கு அடையாளம் மகதலேன் மரியா. இறந்தபின்னும் அன்பு வாழும் என்பதை எண்பித்தவர் மகதலா மரியா. இப்புனிதையிடமிருந்து இயேசுவை அன்பு செய்வதை மட்டுமல்ல, நம் நெஞ்சுக்கு நெருக்கமானவர்களையும் எப்படி அன்பு செய்வது என்று கற்றுக்கொள்வோம்.

மன்றாடுவோம்: எங்களின் இதயங்களின் ஏக்கமே இறைவா, உம்மைப் போற்றுகிறோம். மகதலா மரியா என்னும் புனிதைக்காக உமக்கு நன்றி கூறுகிறோம். நாங்களும் உம்மை எங்கள் முழு மனதோடும், முழு இதயத்தோடும், முழு ஆற்றலோடும் அன்பு செய்ய அருள்தாரும். உமக்கே புகழ், உமக்கே நன்றி, உமக்கே மாட்சி, ஆமென்.

— அருள்தந்தை குமார்ராஜா